Column: Gewoon doen
Iedereen die de laatste jaren niet onder een steen geleefd heeft weet dat er niet te ontkomen is aan maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO). Het milieu en klimaat moeten we snel zien te redden. We willen lucht inademen zonder al te veel stikstof of CO2 . Onze dierbare planeet moeten we overdragen aan nieuwe generaties die gezond opgroeien. En dus zie ik op social media zonnepanelen schitteren op de daken van grafische productiebedrijven.
Op bezoek bij drukkerijen zie ik wanden van directiekamers behangen met milieucertificaten terwijl op de directieparkeerplaats elektrische bolides geladen worden op groene stroom. Menig grafisch ondernemer klopt zichzelf op de groene borst. Zonder de pret te verstoren zet ik hier wat vraagtekens bij. Zijn deze investeringen nu werkelijk gedaan om de wereld te redden? Of heeft de positieve businesscase van steeds goedkopere zonnepanelen terwijl stroomprijzen stijgen, de doorslag gegeven? Helpen die milieucertificaten nu werkelijk of zijn ze meer bedoeld voor egotripperij en greenwashing? Heeft de lage bijtelling in combinatie met het rijgenot de doorslag gegeven bij de duurzame mobiliteitskeuze?
‘Doe eens iets voor de ander’
MVO betekent wat mij betreft verder gaan dan investeringsbeslissingen waarbij het eigenbelang leidend is. Mag het een onsje meer zijn dan een bijeffect van een positieve businesscase? Je kunt ook eens iets voor een ander doen. Zeker werkgevers hebben hiervoor veel mogelijkheden. Zo kun je bijvoorbeeld met de medewerker die het moeilijk heeft praten zonder daar direct een arbeidsrechtadvocaat bij te halen. Je kunt wat extra tijd investeren om jongeren uit kansarme groepen op te leiden en daarmee bijdragen aan de bestrijding van discriminatie in Nederland. In tijden van hoge inflatie kun je medewerkers steunen door wat meer van je winst te delen. Dan maar een vervuilend reisje minder naar Ibiza of Curaçao. Je kunt ook iets sociaals doen voor je omgeving. Tijdens een rondleiding bij een forse drukkerij vertelde de eigenaar me laatst een geheimpje. In een grote opslagruimte werd wekelijks ’s avonds een koorrepetitie gehouden. Zonder verdienmodel wel een bijdrage leveren aan het welzijn van je dorpsgenoten. Dat is ook een voorbeeld van maatschappelijk verantwoord ondernemen. Volgens mij worden bedrijven daar beter van, zonder daar meteen op social media over te moeten pronken. Maatschappelijk verantwoord ondernemen moet je gewoon doen, terwijl je met kleurrijk drukwerk de wereld mooier maakt.
Richard van Hoorn is onderzoeker, adviseur en freelance data-analist. Hij is ook oprichter van DrukwerkMaatwerk. Deze column verscheen eerder in het magazine van PRINTmatters.
